Τι είναι τα Οστικά Μοσχεύματα;

Η χρήση οστικών μοσχευμάτων, συνήθως σε συνδυασμό με κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση, είναι μια θεραπεία που είναι απαραίτητη όταν υπάρχει εκτεταμένη απώλεια οστικής μάζας απο τις γνάθους. Τα οστικά μοσχεύματα συνήθως τοποθετούνται στα πλαίσια μιας θεραπείας περιοδοντίτιδας για να αποκαταστήσουν το χαμένο οστό γύρω απο τα δόντια και να βελτιώσουν τη στήριξη και βιωσιμότητα τους. Χρησιμοποιούνται επίσης για να υποβοηθήσουν τη διαδικασία τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων.

Πότε χρειάζονται τα Οστικά Μοσχεύματα και η Κατευθυνόμενη Οστική Αναγέννηση;

Τα Oστικά Mοσχεύματα είναι μια επέμβαση κατά την οποία χρησιμοποιείται οστό, είτε απο άλλο σημείο του σώματος του ασθενή είτε ζωικής ή τεχνητής προέλευσης, για να αποκαταστήσει την απώλεια οστού που έχει προκληθεί συνήθως λόγω περιοδοντίτιδας.

Η Κατευθυνόμενη Οστική Αναγέννηση είναι μια τεχνική συμπληρωματική των οστικών μοσχευμάτων κατά την οποία χρησιμοποιείται μια ειδική βιοσυμβατή μεμβράνη για να κατευθύνει και να διεγείρει τον επανασχηματισμό του κατεστραμμένου οστού.

Οι θεραπείες χρησιμοποιούνται στις κάτωθι περιπτώσεις :

• Θεραπεία Περιοδοντίτιδας. Για επανασύσταση του οστού που έχει χαθεί γύρω απο τα δόντια ώστε να αποκατασταθεί η στήριξη τους και να αποφευχθεί η απώλεια δοντιών.
• Τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων. Τα δόντια που έχουν χαθεί απο περιοδοντίτιδα, τερηδόνα, τραυματισμό, ή άλλη αιτία μπορούν να αντικατασταθούν με εμφυτεύματα δοντιών. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει αρκετό οστό για να τα υποστηρίξει. Τα οστικά μοσχεύματα χρησιμεύουν για να δημιουργηθεί το απαιτούμενο πλάτος και ύψος οστού για την ασφαλή τοποθέτηση του εμφυτεύματος.
• Αισθητική βελτίωση προσώπου. Η απώλεια οστού απο τις γνάθους επηρεάζει αρνητικά την εμφάνιση. Δημιουργούνται βαθουλώματα στα μάγουλα, το δέρμα ζαρώνει, και το πρόσωπο φαίνεται πρόωρα γερασμένο.

Πώς λειτουργούν τα Οστικά Μοσχεύματα και η Κατευθυνόμενη Οστική Αναγέννηση;

Ο κύριος σκοπός των οστικών μοσχευμάτων και της κατευθυνόμενης ιστικής αναγέννησης δεν είναι απλά να υποκαταστήσουν το χαμένο οστό με ένα ξένο μόσχευμα, αλλά να βοηθήσουν το σώμα να επαναδημιουργήσει δικό του οστό για να αντικαταστήσει το χαμένο τμήμα του οστού της γνάθου.

Το οστικό μόσχευμα αποτελεί τον σκελετό πάνω στο οποίο θα δημιουργηθεί το νέο οστό. Το σώμα μας σταδιακά αποδομεί το οστικό μόσχευμα και με τα δομικά υλικά του δημιουργεί νέο δικό του οστό.

Η κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση επιτυγχάνεται με τη χρήση μιας ειδικής μεμβράνης για να απομονώσει το χώρο όπου θα πρέπει να δημιουργηθεί το οστό, ενώ παράλληλα οι ουσίες με τις οποίες είναι εμποτισμένη λειτουργούν σαν ενεργοποιητές της δημιουργίας οστού υποβοηθώντας και επιταχύνοντας τη φυσική διαδικασία.

Η επέμβαση τοποθέτησης Οστικών Μοσχευμάτων.

Αν η ανάγκη για θεραπεία έχει δημιουργηθεί εξαιτίας περιοδοντίτιδας, πριν ξεκινήσει μια επέμβαση τοποθέτησης οστικού μοσχεύματος θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πλήρως το τμήμα της θεραπείας που αφορά στην εξάλειψη της μικροβιακής λοίμωξης και της φλεγμονής. Η πληθυσμός των μικροβίων πρέπει να βρίσκεται υπο έλεγχο, το βάθος των περιοδοντικών θυλάκων να είναι σε μη παθολογικά επίπεδα, και φυσικά να μην υπάρχει ακόμη φλεγμονή των ούλων.

Τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος

Καταρχήν γίνεται η επιλογή του τύπου του οστικού μοσχεύματος που θα χρησιμοποιηθεί:

• Αυτογενή μοσχεύματα που προέρχονται απο το σώμα του ίδιου του ασθενή. Είναι η προτιμότερη επιλογή για λόγους βιοσυμβατότητας και ταχύτητας επούλωσης, αλλά έχουν το μειονέκτημα ότι απαιτείται να γίνει μια ακόμη χειρουργική επέμβαση σε άλλο σημείο του σώματος του ασθενή για τη λήψη του μοσχεύματος.
• Αλλογενή μοσχεύματα που είναι ανθρώπινης προέλευσης αλλά απο τρίτο δότη.
• Αλλοπλαστικά μοσχεύματα που είναι συνθετικά υλικά.
• Ξενογενή μοσχεύματα που είναι ζωικής προέλευσης.

Μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός διαφορετικών τύπων μοσχευμάτων όπως πχ. οργανικό βόειο οστικό υλικό (ξενομόσχευμα) και συνθετικός υδροξυαπατίτης (αλλοπλαστικό). Νεότερες ουσίες αποτελούνται απο παράγωγα πρωτεΐνης από αδαμαντίνη αναπτυσσόμενων δοντιών χοίρων (ξενομόσχευμα), πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα από τον ίδιο τον ασθενή (αυτομόσχευμα), οστικές μορφογενετικές πρωτεΐνες (αλλοπλαστικό) και διάφορους αυξητικούς παράγοντες.

Αφού έχει γίνει ένεση τοπικού αναισθητικού, γίνεται τομή των ούλων, τα ούλα απομακρύνονται από το κόκκαλο και τα δόντια, και γίνεται καθαρισμός της περιοχής και αφαίρεση τυχόν υπολειμμάτων τραυματισμένου οστού. Κατόπιν τοποθετείται το μόσχευμα στο χώρο της οστικής βλάβης.

Κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση

Στα όρια του οστικού μοσχεύματος και των ούλων τοποθετείται μια μεμβράνη απο βιοσυμβατό αυτοαπορροφούμενο υλικό που καλύπτει, σταθεροποιεί και προστατεύει το μόσχευμα. Παράλληλα εμποδίζει την επέκταση των ούλων προς το χώρο του μοσχεύματος, οριοθετώντας την περιοχή όπου θα δημιουργηθεί σταδιακά το νέο οστό.

Αφού τοποθετηθεί η μεμβράνη, τα ούλα τοποθετούνται στη θέση τους πάνω απο το μόσχευμα και ράβονται γύρω απο το δόντι.

Το οστικό μόσχευμα είναι η βάση πάνω και γύρω απο την οποία θα δημιουργηθεί το νέο οστό. Μετά απο 6-12 μήνες το μόσχευμα ή θα έχει ενσωματωθεί πλήρως ή θα έχει αντικατασταθεί απο νέα οστικά κύτταρα που θα έχει παράγει το σώμα του ίδιου του ασθενή.

 

Φροντίδα μετά την τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος.